Soms vraagt het leven je niet om perfect te zijn, maar gewoon om echt te zijn. Dit is mijn verhaal – het verhaal van een meisje dat blauw werd geboren met een navelstreng rond haar nek, maar dat besloot om te ademen, te vechten en te stralen. Het is een reis van vallen en opstaan, van ademnood naar ademruimte, van onzekerheid naar zelfvertrouwen.
Mijn naam is Judeska Theodora Maria Arrundell. Ik ben moeder, danseres, wereldreiziger, levenskunstenaar en vooral: een vrouw die durft te voelen, te dromen en te delen.
Deze biografie is geen sprookje, maar een getuigenis van groei. Van de kracht die schuilt in kwetsbaarheid. Van de magie die ontstaat wanneer je trouw blijft aan jezelf. Ik deel mijn pad niet uit trots, maar uit liefde – in de hoop dat het iemand raakt, inspireert, of herinnert aan hun eigen vuur.
Welkom in mijn verhaal.
Biografie
Biografie van Judeska Arrundell
Mijn naam is Judeska Theodora Maria Arrundell, geboren op 11 september 1976 in de kraamkliniek Rio Canario op Curaçao. Mijn komst in deze wereld was allesbehalve eenvoudig: ik werd geboren met de navelstreng om mijn nek en kwam blauw ter wereld. Artsen vreesden het ergste, maar tegen alle verwachtingen in… hier ben ik.
Als kind was ik een hevige astmapatiënt. Ademen was een dagelijkse strijd. Ik kreeg vaak een speciale olie, "Zeta di Tribon", die mijn klachten iets verlichtte. Maar wat mij écht hielp, was een operatie aan mijn keel, neus en amandelen – daarna werd het beter. Ik was een energiek meisje, altijd in beweging, maar struikelde vaak over mijn eigen voeten. Soms viel ik gewoon staand tegen een muur in slaap.
Wie ik ben
Ik ben een gepassioneerd persoon met een warm hart. Als ik iemand kan helpen, ben ik daar. Het zit in mijn natuur om voor anderen klaar te staan. Mijn grootste passies zijn dansen en zingen – overal waar ik kom, breng ik sfeer, positiviteit en energie. Mensen voelen zich snel op hun gemak bij mij, en ik neem ze graag mee in mijn enthousiasme.
Ik ben ook een alleenstaande moeder, en niets is belangrijker voor mij dan mijn kind. Ik ben er altijd, in goede en in moeilijke tijden – en als het moet, sta ik als een echte voetbalmama langs de lijn te schreeuwen, vol trots.
Schooltijd
Mijn schooltijd begon op het Canisius College, waar ik mijn lagere school volgde. Ik was geen topstudent – eerlijk gezegd vond ik leren vaak saai en was ik een beetje lui. Toch deed ik mijn best, en het lukte me altijd om over te gaan. Ik wilde vooruit. Ondanks dat had ik het soms moeilijk op school: andere meisjes bullyden mij om mijn haar, en dat deed pijn. Maar ik liet me niet breken.
Wat ik wél altijd leuk vond, waren talen – vooral Nederlands en Engels – en ik had een speciaal talent voor boekhouden. Voor de journaalposten kreeg ik steevast een 10. Daar bloeide ik van op. Ook op creatief gebied kwam ik tot leven: ik deed altijd mee aan playbackshows en dansoptredens. Dat waren mijn momenten om te schitteren. Het podium gaf me kracht.
Na het Canisius College ging ik naar ETAO, wat staat voor Economisch Administratief Toeristisch Onderwijs. Daarna begon ik aan een MBO-opleiding Horeca, maar dat was het niet voor mij. Ik deed alleen het eerste jaar en besloot toen verder te zoeken. Ik wilde iets doen dat écht bij mij paste.
Mijn zoektocht bracht me naar FEFIJK, waar ik opleidingen volgde in Computer Skills en Front Office Operations – beide heb ik succesvol afgerond met diploma. Later ben ik ook naar SETEL gegaan, waar ik werd opgeleid als Communication Operator. Toen wist ik: dit is mijn richting. Mijn kracht ligt in contact met mensen, in service, in communicatie.
Hoewel veel klasgenootjes vooral met jongens bezig waren, bleef ik gefocust op mijn eigen pad. Ik genoot op mijn manier van mijn jeugd – door bezig te zijn met positieve dingen, mezelf te ontwikkelen en mijn eigen waarde te blijven zien.
Eerste baan en carrière
Mijn eerste échte stap in het werkleven zette ik al op jonge leeftijd. Rond mijn 15e à 16e jaar begon ik met werken in pakhuizen en restaurants – ik was nooit bang om mijn handen uit de mouwen te steken. Maar mijn carrière begon echt vorm te krijgen toen ik via mijn tante een kans kreeg om te werken bij Princess Divers, gevestigd in het Princess Beach Hotel op Curaçao.
Dat was het begin van mijn professionele pad in de wereld van toerisme en hospitality. Van daaruit kwam ik terecht bij het bekende Hilton Hotel, en later bij Caribbean Sea Sports, waar ik uiteindelijk manager werd. In die rol had ik een grote verantwoordelijkheid: ik was onder andere belast met de volledige coördinatie van de duikactiviteiten. Iedereen die wilde duiken – toeristen, beginners of ervaren duikers – kwam eerst langs mij. Ik zorgde ervoor dat alle papieren en brevetten in orde waren, en dat de ervaring veilig én plezierig verliep.
Wat ik het mooiste vond aan dit werk, was het contact met mensen. Elke dag bracht nieuwe gezichten, nieuwe culturen en nieuwe verhalen. Mijn energie, spontaniteit en taalgevoel
kwamen daar volledig tot hun recht. Ik wist: dit is wat ik graag doe – mensen ontvangen, begeleiden, helpen en laten genieten.
Mijn werk in de hospitality sector heeft me niet alleen vakkennis en ervaring gegeven, maar ook zelfvertrouwen. Ik groeide als mens, leerde om verantwoordelijkheid te dragen, én om sterk te blijven in een veeleisende omgeving.
Dans en podiumervaring
Dansen zit in mijn bloed – het is mijn eerste taal, mijn uitlaatklep, mijn vreugde. Al op jonge leeftijd wist ik dat ik iets met podium en expressie wilde doen. Ik was pas 9 jaar oud toen ik meedeed aan mijn allereerste Playback Show, waar ik het lied “Se Como Duele” van Karina vertolkte – zij was toen mijn grote idool. Vanaf dat moment wist ik: dit is wie ik ben. Ik voelde me thuis op het podium, in het licht, met muziek om me heen.
Als tiener ging ik verder met dansen en kreeg ik training van Ceasario Jean Louis, een grote naam binnen de lokale danswereld. Onder zijn begeleiding leerde ik discipline, techniek en vooral: durf. Dans werd voor mij meer dan alleen beweging – het werd een manier van leven.
Door de jaren heen heb ik opgetreden in allerlei shows, waaronder:
•
Optredens voor Reina Beatrix tijdens haar bezoek aan Curaçao
•
Shows van Roland Colastica en Danny Yanga
•
Salsa-optredens met Vanessa Mambi (toen Miss Curaçao)
•
Shows met Grupo Flamboyan in Nederland
Ik heb van alles gedanst: jazz, limbo, folkloristische dansen, Afrikaanse dans, carnavalsshows, en meer. Zowel op Curaçao als internationaal heb ik op podia gestaan – en telkens opnieuw bracht ik daar mijn energie, vuur en ziel. Want als ik dans, ben ik vrij. Dan voel ik me het meest verbonden met wie ik écht ben.
Overal waar ik kwam, bracht ik niet alleen choreografie, maar ook beleving. Mensen herinneren zich mijn optredens niet alleen om de bewegingen, maar om de kracht en de vreugde die ik op het podium breng. Dansen is voor mij geen hobby – het is een roep.
Reizen en Up with People
In 2006 kreeg ik de kans van mijn leven: ik werd geselecteerd om deel te nemen aan het internationale programma Up with People – een wereldwijde organisatie die jongeren tussen 17 en 29 jaar de kans geeft om via muziek, dans, gemeenschapswerk en cultuur een positieve impact te maken. Het was geen gemakkelijke weg: de kosten waren hoog, en ik had geen grote middelen. Maar ik gaf niet op.
Dankzij de steun van lokale sponsoren en de alumni van het programma, kon ik toch gaan. En zo werd ik één van de weinige Curaçaose vertegenwoordigers die wereldwijd het eiland mocht vertegenwoordigen. En dat deed ik met trots.
Ik reisde met Up with People naar de Verenigde Staten, Japan en verschillende delen van Europa. Overal waar we kwamen, traden we op, gaven we workshops, deden we
vrijwilligerswerk en woonden we bij gastgezinnen. We leerden over andere culturen, maar brachten ook onze eigen cultuur mee – en die van mij droeg ik op mijn schouders.
Het mooiste moment? De show begon elke keer opnieuw met een spotlight op mij, dansend op een krachtige Afrikaanse choreografie. Dat moment – dat licht, dat ritme, dat applaus – zit voor altijd in mijn hart. Het voelde als thuiskomen op een wereldpodium.
Via dit programma leerde ik niet alleen over andere mensen, maar ook over mezelf. Ik ontdekte hoeveel kracht ik in me had, hoeveel ik kon betekenen voor anderen, en hoe mijn verhaal – mijn stem – ertoe deed. Ik werd een ambassadrice van mijn eiland, sprak op radio en tv in het buitenland, en deelde mijn liefde voor dans, muziek en cultuur met duizenden mensen.
Up with People veranderde mijn leven. Het bevestigde wat ik altijd al voelde: ik ben hier om licht te brengen, om mensen te raken, en om de wereld een beetje mooier te maken – met wie ik ben.
Moederschap
Van alle rollen die ik in mijn leven heb vervuld – danseres, manager, wereldreiziger, vriendin – is er één die alles overstijgt: moeder zijn.
Ik ben een trotse, alleenstaande moeder, en mijn kind is mijn grootste zegen, mijn kracht, mijn motivatie en mijn spiegel. Sinds het moment dat ik moeder werd, veranderde mijn hele kijk op het leven. Alles wat ik doe, doe ik met hem of haar in mijn hart. Mijn kind is de reden waarom ik elke dag opsta met vuur in mijn ziel.
Moederschap is niet altijd makkelijk. Het vraagt offers, kracht en onvoorwaardelijke liefde. En ja, er zijn momenten geweest dat ik moe was, twijfelde of zelfs even stilviel. Maar opgeven stond nooit in mijn woordenboek – want ik heb iemand die op mij rekent. Ik wilde het goede voorbeeld geven: laten zien dat je, ongeacht je achtergrond of obstakels, iets kunt bereiken met doorzettingsvermogen en geloof in jezelf.
Ik ben ook een echte voetbalmama – op het veld, langs de lijn, juichend, aanmoedigend, steunend, soms met tranen van trots. Ik ben er altijd. Niet alleen fysiek, maar vooral emotioneel. Ik luister, begeleid, lach, troost en vier elk klein succes alsof het een wereldtitel is.
Moeder zijn heeft me nóg sterker gemaakt. Het heeft mijn hart verdiept en mijn doelen verscherpt. Ik wil niet alleen een goede moeder zijn – ik wil ook een inspiratie zijn, een voorbeeld van hoe je trouw blijft aan jezelf, terwijl je voor iemand anders de hele wereld bent.
Miss Mami Dushi – Een nieuwe uitdaging
Soms komt er iets op je pad precies op het moment dat je het nodig hebt. De Miss Mami Dushi-verkiezing was voor mij zo’n moment. Ik voelde dat mijn leven even vlak en saai was geworden – alsof de energie, de spark, een beetje verdween. En toen kwam deze uitdaging: een kans om mezelf opnieuw uit te dagen, opnieuw te durven.
Dansen? Daar heb ik nooit vrees voor gehad. Dat podium ken ik, daar voel ik me vrij. Maar spreken voor mensen, public speaking, dat was een ander verhaal. Dat vond ik spannend – dat raakte iets diepers in mij. Maar juist daarom wist ik: ik moet dit doen. Niet om te winnen, maar om te groeien. Om mezelf te bewijzen dat ik meer ben dan wat ik al ken van mezelf.
Ik gaf mezelf volledig in de Speech Contest en de finale. Ik ging met open hart het podium op – met mijn verhaal, mijn stem, mijn waarheid. En het voelde als thuiskomen in een nieuwe versie van mezelf. Niet alleen als danseres, maar als sprekende vrouw, als voorbeeld, als krachtfiguur.
En het mooiste van alles? Met trots mag ik Curaçao vertegenwoordigen in Maleisië. Een droom die ik niet eens durfde uit te spreken, wordt werkelijkheid. Ik ga niet alleen als deelnemer – ik ga als ambassadrice van mijn eiland, van mijn cultuur en van mijn groei.
De titel “Miss Mami Dushi” is voor mij geen kroon, maar een symbool. Van moed. Van liefde. Van opnieuw durven. En van een vrouw die nooit stopt met bloeien, hoe stil het leven ook even wordt.
Persoonlijke groei, visie en dromen voor de toekomst
Als ik terugkijk op mijn leven tot nu toe, zie ik een pad vol uitdagingen, maar ook vol overwinning. Elk obstakel heeft me gevormd, elke tegenslag heeft me geleerd om op te staan – sterker, wijzer, en dichter bij mezelf.
Door alles heen ben ik gegroeid. Niet alleen als vrouw, moeder of performer, maar vooral als mens. Ik heb geleerd om mijn stem te gebruiken, om mijn ruimte in te nemen en om mijn verhaal te delen – want daarin ligt kracht. Mijn reis is geen rechte lijn geweest, maar een dans met het leven. En in die dans heb ik geleerd om te vertrouwen op mijn intuïtie, op mijn licht, op mijn roeping.
Mijn visie op de toekomst is helder: ik wil blijven inspireren. Of dat nu is op een podium, voor een klas, in een zaal vol vrouwen, of simpelweg in een persoonlijk gesprek. Ik geloof dat mijn verhaal iets kan betekenen – dat het anderen kan bemoedigen, kracht kan geven, of een vonk kan aansteken.
Ik droom ervan om een eigen platform te creëren waarin ik kunst, dans, coaching en storytelling samenbreng. Een plek waar mensen zich gezien en gehoord voelen. Waar ze herinnerd worden aan hun eigen kracht. Ik wil ook blijven reizen, verbinden met andere culturen en ervaringen delen die de wereld een beetje mooier maken.
Maar boven alles wil ik een voorbeeld zijn – voor mijn kind, voor jonge mensen op Curaçao en daarbuiten. Een levend bewijs dat je mag vallen, dat je mag twijfelen, maar dat je altijd mag opstaan. Met je hoofd omhoog en je hart open.
Mijn verhaal is nog lang niet klaar. De reis gaat door. En ik stap elke dag met liefde, lef en licht de toekomst in.
Afsluitende boodschap
Als je dit leest, heb je mijn verhaal van dichtbij leren kennen – van wieg tot podium, van pijn tot passie. Ik hoop dat je er iets in herkent. Want hoe verschillend onze levens ook zijn, we delen allemaal die innerlijke kracht om te groeien, om te dromen, om lief te hebben ondanks alles.
Mijn reis is nog niet voorbij. Ik blijf bouwen, creëren, opvoeden, leren en inspireren. Met hoofd omhoog, voeten op de grond, en hart open.
Laat dit verhaal een herinnering zijn: Je bent nooit te klein om groot te dromen. En nooit te gebroken om opnieuw te bloeien.
Met liefde, Judeska Arrundell
